Hoewel de staalprijzen in het derde kwartaal een neerwaartse trend vertoonden, lijkt het dieptepunt nu bereikt.

Het vierde kwartaal liet een lichte opleving van de prijzen zien.  In Europa was dit vooral het gevolg van productieverlagingen bij grote producenten zoals Arcelor Mittal en Tata Steel, die verschillende hoogovens stillegden voor onderhoud en inspectie.  Deze vermindering van de productievolumes is ook duidelijk op mondiaal niveau, met een productiedaling van 5% in China.

Deze beperking van de volumes heeft zijn effect gehad.  In Europa ging dit gepaard met specifieke maatregelen in bepaalde landen, zoals Duitsland, om de concurrentiepositie van hun industrie te versterken en zo de prijzen op peil te houden.

Er was ook een stijging van ongeveer 8% in de productie van motorvoertuigen, vooral in Duitsland en China, wat de prijsstijgingen heeft ondersteund.

Op de markt voor roestvrij staal zette de dalende trend in de legeringstoeslagen door.  De prijzen van roestvrij staal bleven echter relatief stabiel over de periode omdat de stijging van de staalprijzen de daling van de legeringstoeslagen compenseerde.

Begin 2024 zal de prijs van een ton staal, afhankelijk van de grondstof, variëren tussen €740 en €890 per ton.

De ontwikkeling van de staalprijzen was in het derde kwartaal van 2023 vrij ongelijkmatig.

Stijgende rentetarieven, aanhoudend hoge energieprijzen (ook al zijn die sinds de crisis in de zomer van 2022 gedaald), de auto-industrie, die lijkt te stagneren, en de bouwsector, die krimpt, leiden tot een neerwaartse trend in de vraag naar grondstoffen en dus naar staal.

Bovendien zijn de economische prognoses in Europa en in de meeste Europese landen naar beneden bijgesteld, waarbij Duitsland zelfs met een recessie dreigt.  Bovendien heeft de daling van de activiteit in China ertoe geleid dat veel Chinese producenten hebben geprobeerd meer te exporteren tegen lagere prijzen.  Deze toegenomen invoer is nog niet door de douane ingeklaard, omdat de quota voor het derde kwartaal zijn opgebruikt, maar dat zal wel gebeuren in het vierde kwartaal, waardoor de staalprijzen nog verder onder druk kunnen komen te staan.

Andere Aziatische landen hebben met dezelfde situatie te maken, wat de vraag naar staal in het algemeen niet ten goede komt.

De prijzen per ton staal dalen daarom tot ongeveer €850 – €890 per ton.  Dit zijn uiteraard basisprijzen, aangezien er toeslagen zijn voor verschillende kwaliteiten, diktes, breedtes en lengtes.

De prijzen voor legeringstoeslagen voor de verschillende categorieën roestvrij staal vertonen ook een licht dalende trend.  Deze daling varieert naargelang de kwaliteit van het roestvrij staal.

Gezien deze factoren lijkt het niet waarschijnlijk dat de prijzen in het vierde kwartaal zullen stijgen.  Ze kunnen zich stabiliseren als de stimuleringsmaatregelen van bepaalde landen vruchten beginnen af te werpen.

Zoals Filame regelmatig doet, ondervroeg zij haar panel van leveranciers, voornamelijk van staal en roestvrij staal, om hun prognoses voor de komende maanden over de ontwikkeling van de prijs van deze materialen.

Nadat de piek in april 2022 was bereikt, zagen we in het derde kwartaal van 2022 een stabilisatie en een daling van de prijzen van staal en roestvrij staal en met name van de legeringstoeslag. Vanaf september was er echter sprake van een trendbreuk en eind 2022 wordt deze trendbreuk bevestigd met een vrij aanzienlijke stijging.

Dit komt door verschillende factoren.

Ten eerste is de wereldmarkt en met name Azië booming.  China, de grootste staalproducent ter wereld met een marktaandeel van ongeveer 50%, heeft zijn strategie in verschillende opzichten gewijzigd.  Na een beleid van beperking van de vastgoedmarkt om zijn schuld te verminderen, wat leidde tot een sterke daling van de huizenverkoop en dus van de staalproductie voor deze sector, kondigde China een reeks stimuleringsmaatregelen voor deze sector aan.

Bovendien heeft China zijn “zero covid”-maatregelen versoepeld, wat leidt tot een verbetering van de vraag op de Chinese markt.

Deze twee elementen, naast andere die verband houden met een zeker herstel van het verbruik op deze markt, leiden tot een stijging van de grondstofprijzen op deze markt.

Bovendien heeft Europa besloten een koolstofheffing in te voeren voor niet-Europese bedrijven, wat waarschijnlijk zal leiden tot een stijging van de staalinvoerprijzen.  Tegelijkertijd is er een verdere vermindering van de produktiecapaciteit in Europa.  Verschillende Midden-Europese fabrieken hebben hoogovens gesloten, terwijl producenten met elektrische staalfabrieken deze stilleggen en weer opstarten, waarbij zij de ontwikkeling van de vraag op de voet volgen.  Dit heeft niet alleen geleid tot handhaving van de prijzen door vermindering van het aanbod, maar ook tot langere levertijden.

Tegenover deze daling van het aanbod staat een toegenomen vraag naar staal vanuit de automobielmarkt, die naar verwachting in 2023 zal groeien, met name als gevolg van een vermindering van de leveringsproblemen voor onderdelen zoals geleidende dorpels.  Het effect is dus dat van een opwaartse prijsontwikkeling.

Bij roestvrij staal werd in december en januari een stijging van de prijs van de legeringstoeslag waargenomen, die met name veroorzaakt werd door een sterke stijging van de prijs van nikkel.  De redenen voor deze stijging zijn dezelfde als die welke hierboven voor staal zijn uiteengezet.  De trend was eerder neerwaarts in het tweede en derde kwartaal van 2022.  De stijging van de nikkelprijs wordt over het algemeen binnen twee maanden weerspiegeld in de prijzen van de legeringstoeslag.

Deze ontwikkeling moet uiteraard in verband worden gebracht met de ontwikkeling van de economische situatie in het algemeen en in het bijzonder met de gevolgen die de inflatie kan hebben voor de consumptie en dus voor de investeringen.